24 Nisan 2015 Cuma


ΑΝΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Η δήλωσή της Αυτού Εξοχότητας του Πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Τουρκίας κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, για τους Οθωμανούς Αρμενίους, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας


Κατά τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ένας πολύ μεγάλος αριθμός  Οθωμανών πολιτών από διαφορετικές εθνοτικές  και θρησκευτικές ρίζες που έζησαν μαζί ειρηνικά και αδερφικά για αιώνες, υπέστησαν  μεγάλες αντιξοότητες  οι οποίες χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη τους.

Ως απόγονοι των εθνών, με διαφορετικές εθνοτικές και θρησκευτικές αντιλήψεις, που  υπέστησαν τα δεινά αυτά κατά τις συνθήκες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου,  κατανοούμε όσα έζησαν, τιμούμε με σεβασμό τη μνήμη των αθώων Οθωμανών Αρμενίων, και διαβιβάζουμε τα συλλυπητήρια μας στους απογόνους τους.

Ιστορικό και ανθρωπιστικό καθήκον για την Τουρκία αποτελεί ο σεβασμός της μνήμης των Οθωμανών Αρμενίων και η διατήρηση της πολιτιστικής τους  κληρονομιάς.

Με την αντίληψη αυτή, φέτος στις 24 Απριλίου, το Αρμένικο Πατριαρχείο, όπως σε όλο τον κόσμο έτσι και στην Τουρκία, θα πραγματοποιήσει  μία θρησκευτική τελετή στη μνήμη των Οθωμανών Αρμενίων.

Στο μήνυμα που είχε δημοσιεύσει στις 23 Απριλίου 2014, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας Κος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος το διάστημα εκείνο εκτελούσε χρέη Πρωθυπουργού, αναφέρει ότι «θα ήταν πολύ πιο σημαντικό εάν η Τουρκία και η Αρμενία από κοινού, διοργανώσουν μία τελετή, όπως ακριβώς τους αρμόζει, για να τιμήσουν τους Οθωμανούς Αρμενίους ”.

Πιστεύουμε ότι, όταν η ιστορία δεν είναι πλέον αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης, τότε μπορεί να επιτευχθεί μια τέτοια ώριμη και ενάρετη στάση.

O αρχαίος πολιτισμός της Ανατολίας μας έχει διδάξει να προστατεύουμε την ιστορία μας, να θυμόμαστε μαζί, τόσο τις χαρές όσο και τις λύπες μας, να επουλώνουμε  μαζί τις πληγές μας και να ατενίζουμε μαζί το μέλλον.

Όπως εξέφρασα στο μήνυμά μου στις 20 Ιανουαρίου 2015, με την αφορμή της  επετείου του θανάτου του Χράντ Ντίνκ, "είναι δυνατόν οι δύο πανάρχαιοι λαοί να φτάσουν σε σημείο ωριμότητας έτσι ώστε να κατανοήσουν ο ένας τον άλλον και να ατενίσουν μαζί το μέλλον".

Συνεπώς σήμερα, λόγω της ιστορικής μας ευθύνης και του  ανθρωπιστικού μας καθήκοντος και δίχως να κάνουμε καμία διάκριση μεταξύ αυτών που υπέφεραν, τιμούμε με σεβασμό όλους εκείνους που έχασαν τη ζωή τους στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν από έναν αιώνα.

Εξάλλου, πιστεύουμε ότι, η αντιμετώπιση του παρελθόντος με ειλικρίνεια, είναι εξίσου σημαντική με το να  θυμόμαστε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους προκειμένου να απαλύνουμε τον πόνο μας.

Είναι δυνατόν να εξακριβωθούν τα αίτια και οι υπεύθυνοι των γεγονότων αυτών, τα οποία διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Συνοπτικά, ωστόσο θα λέγαμε ότι επιρρίπτοντας τις ευθύνες μόνο στο Τουρκικό έθνος, γενικεύοντας την κατάσταση, και μάλιστα σε συνδυασμό με τη ρητορική του μίσους, εγείρετε τόσο ένας ηθικός όσο και ένας νομικός προβληματισμός.

Οι σφαγές και οι εξορίες που υπέστησαν οι Οθωμανοί Τούρκοι και Μουσουλμάνοι πολίτες πριν από ένα αιώνα, ακόμη και σήμερα, είναι χαραγμένες στη μνήμη.  

Η παράβλεψη της πραγματικότητας αυτής και οι διακρίσεις μεταξύ αυτών που υπέφεραν, είναι λανθασμένη από ιστορικής πλευράς, απαράδεκτη δε από ηθικής πλευράς.

Τελικά, το παρελθόν μάς έχει αποδείξει ότι οι αντικρουόμενες μνήμες για τα γεγονότα δεν έχουν επιφέρει κανένα αποτέλεσμα.

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να εφιστηθεί η προσοχή και να αποδοθεί ο σεβασμός στην μνήμη και στη συνείδηση όλων των Οθωμανών πολιτών.

Προκειμένου να ανακαλύψουμε την αλήθεια, αρκεί να υπάρξει δίκαιη μνήμη, συμπόνια, ρητορική σεβασμού και εύλογη αλλά και αντικειμενική οπτική γωνία.  

Η Τουρκία,  εξασφαλίζοντας ένα πλαίσιο στο οποίο μπορούν να εξεταστούν κάθε είδους έγγραφα και πληροφορίες, να εκφραστούν και να συζητηθούν ελεύθερα όλες οι αποφάσεις, διανύει σημαντικά και θετικά βήματα προς την κατεύθυνση οικοδόμησης ενός κοινού μέλλοντος.

Ως απόγονοι των δύο πανάρχαιων λαών οι οποίοι πριν από εκατό χρόνια λόγω της κοινής τους μοίρας μοιράστηκαν στιγμές χαράς και λύπης, καθήκον μας  είναι να επουλώσουμε τις πληγές της εκατονταετίας, προκειμένου να αποκαταστήσουμε εκ νέου τους ανθρώπινους  δεσμούς μας.

Η Τουρκία δεν θα αγνοήσει την ευθύνη αυτή και θα εξακολουθεί να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για τη φιλία και την ειρήνη.

Ως εκ τούτου, καλούμε όλους τους τρίτους εμπλεκομένους αντί να οξύνουν τις ιστορικές πληγές,  να υιοθετήσουν μια άποψη η οποία βασίζεται στην δίκαιη μνήμη και στο ειρηνικό κοινό μέλλον.

Με αυτά τα συναισθήματα και τις σκέψεις που έχουμε εκφράσει, για άλλη μία φορά τιμούμε με σεβασμό τη μνήμη των Οθωμανών Αρμενίων οι οποίοι  έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του εκτοπισμού του 1915 και μοιραζόμαστε τον πόνο των παιδιών και απόγονων αυτών».

0 yorum:

Yorum Gönder